Su cuccu - Unu lupu, manicande petta, nch’at ingurtiu un’ossu. Commo est disisperau, ca lu juchet in su gurguzu.
Lupu - Ohi... ohi... comente faco chin cust’ossu in su gurguzu? Si non mi líbero de custa cosa mi nche morjo!
Su cuccu - Pro fortuna colat una menga e, intendende cussos úrulos, si firmat.
Lupu - Tzia Menga, bois chi azes su pittu gai longu, a mi lu dogaes cust’ossu dae su gurguzu?
Menga - Ma... bois non sezis de bonu coro chin sos àtteros animales. Proite bos depo azudare?
Su cuccu - Sa menga at resone; ma su lupu, goi a torojos, fachet pena abberu e promittit cosas mannas in càmbiu.
Lupu - Ohi... ohi... pro caridade azudàemi. Ja bos appo a dare una paca bona...
Menga - Si est gai, bos faco custa operassione ... (chin su pittu nche li dogat s’ossu dae su gurguzu)
Su cuccu - Sa menga l’at dau azudu mannu a su lupu e l’at sarbau sa bida. Commo benit su momentu pro su lupu de pacare su dèpidu.
Menga - Como dàzemi sa paca chi mi depies...
Lupu - Sezis caritosta! Mi pedies sa paca puru!
Menga - E sa promissa?
Lupu - Ringrassiae chi sezis biba, ca non bos appo addentricau su trucu!
Su cuccu - E gai sa menga est abbarrada collonada dae su lupu. Su contu nos ammustrat chi sos malintrannaos sun malos pacadores.