Su cuccu - Unu mariane nch’est ruttu in d-unu puttu e no ischit comente nch’essire...Ma arribbat unu beccu...
Mariane - Ohi... ohi! Comente faco a mi nch’essire? Chie mi podet azudare?
Beccu - Bee... bee... appo unu sídiu!
Mariane - Est benende calicunu...
Su cuccu - Su beccu s’affatzat a su puttu...
Beccu - Bona est custa abba a la bíbere?
Mariane - Bona? Est durche che mele! Fala ca podes bíbere cantu cheres...
Su cuccu - Su beccu, chene bi pessare duas bortas, zumpat inintro a su puttu e bibet tottu cuntentu. E appustis?
Beccu - Bee... bona abberu cust’abba! E commo, comente nch’essimus?
Mariane - Tue, rítzati e imbara sos corros a su muru, gai deo m’appílico a tibe pro artziare.
Beccu - E deo?
Mariane - Appustis deo azudo a tibe.
Su cuccu - Su mariane, chin s’azudu de su beccu, resessit a essire dae su puttu.
Mariane - Deo so sarbu! Adiosu, bellu meu!
Beccu - Ma, non m’azudas a essire?
Mariane - Bi depias pessare prima a sa cosa...
Beccu - Ma... e s’accordu chi amus fattu?
Mariane - Pejus pro tene chi no as sale in conca!
Beccu - Bee... affrodderi! E maccu deo a ti crèdere!
Su cuccu - Gai su beccu, tontu, est abbarrau in fundu a su puttu e su mariane, malinnatzu, si nd’est impipau. A tottus deo naro: prima de fàchere una cosa depies pessare comente podet finire.