Su cuccu - Una die su mariane at addobiau sa tzicogna e l’at mutia a domo sua pro li cumbidare sa chena.
Mariane - Ello, Tzia Tzicogna, a ube sezis andande?
Tzicogna - A passizu, e bois?
Mariane - Deo so andande a domo. Si benies chin mecus bos cúmbido sa chena.
Tzicogna - Chin piachere!
Su cuccu - Su mariane at postu in mesa duos prattos chin d-una minestredda ‘e brodu.
Mariane - Bona custa minestredda! A bos piachet?
Tzicogna - Eh! Depet èssere bona...
Mariane - Mi cuntento meda chi bos est piàchia!
Su cuccu - Sa tzicogna, chi no aiat pótiu sutzare nudda chin su pittu dae su prattu, lia cheriat fàchere pacare a su mariane e l’at mutiu a domo sua, ponende su mànicu in vasos artos e astrintos.
Tzicogna - Tziu Mariane, oje bos cúmbido deo su pranzu in domo mea.
Mariane - Chin piachere!
Tzicogna - Bona custa petta chin patata a cassola! A bos piachet?
Mariane - (linghende su vasu afforas) Eh! Ja lu bio chi bos piachet...
Su cuccu - Su mariane b’est abbarrau male; non si l’isettabat una brulla gai dae sa tzicogna. S’incras, cando si sun addobiaos, custa lu cheriat torrare a cumbidare...
Tzicogna - Ello, Tziu Mariane, a bi torraes cras a domo mea, ca bos cúmbido s’irmurzu?
Mariane - (arrennegau) Nono! Ja mi bastat su cúmbidu de eris!
Tzicogna - Ite làstima! Ja bos la perdies sa cosa bona... adiosu!
Su cuccu - Su mariane fit arrennegau abberu: cussu puzonatzu lu cheriat collonare un’àttera borta! Ite birgonza pro unu mariane abbistu che a issu! Custu contu nos fachet cumprèndere una cosa: chie male fachet, male si depet isettare. E custu est peri unu ditzu sardu anticu.