Su cuccu - Unu corbu est appuddau supra un’àrbore e juchet in su pittu unu cantu de petta furada. Arribbat unu mariane e, malinnu, ite ordiminzat?
Mariane - Ite puzone mannu chi sezis, Tziu Corbu!
Corbu - Cra... cra... cra... cra... (cràschiat su gurguzu)
Mariane - Si azes fintzas una bella boche podies èssere su re de tottu sos puzones!
Corbu - Ite so intendende! Cra... cra... (chin su pittu astrintu)
Su cuccu - A su corbu li diat piàchere a èssere su re de tottu sos puzones... ma... comente podet fàchere intèndere sa boche, chin sa petta in su pittu?
Mariane - E sezis galanu puru!
Corbu - Galanu so galanu abberu! (chin su pittu astrintu)
Mariane - Ite làstima chi sezis chene boche!
Corbu - Custu mariane non la connoschet sa boche mea! Cra... cra! (chin su pittu astrintu)
Su cuccu - Su corbu non bi la fachet prus a istare mudu: tottus la depen intèndere sa boche sua forte...
Mariane - E passéntzia! Su re de sos puzones at a èssere s’astore...
Corbu - Ma deo ja l’appo sa boche... e bella puru! (aperit su pittu)
- Cra... cra... cra... (e gai nche li rughet sa petta)
Mariane - Ah! Cracchiau azes! (chin d-unu brínchiu aggantzat sa petta a bolu)
Su cuccu - Su mariane, chi at aggantzau sa petta, si la ridet cuntentu e su corbu cumprendet chi cussu l’at collonau...
Mariane - Tziu Corbu, sa boche ja l’azes, ma su cherbeddu est troppu minuju pro unu re!
Corbu - Affrodderi chi non ses àtteru! Maccu deo a t’ascurtare! Cra cra cra!
Su cuccu - Dae tando su corbu at imparau a èssere prus abbistu, prus sàpiu. Sa matessi cosa podet capitare a sas pessones chi ascurtan sos bantos de sa zente frassa.