Gh’ea na votta ‘n rè vegiu vegiu ch’u-a l’àiva trài figgiö.
Prima de muì, stu rè u decidde de lasciò a curuna e tütti i so ben, a quellu che tra i so figgiö, u l’attröve a zuenotta ciü asperta.
Cuscì ai trài figgiö u ghe da trè bocce de feru che luiôtri dövan tiò e a segunda de dunde s’afferme a boccia, an da maiò a zona ch’a sta li vixìn.
Au ciü grande di trài figgiö a boccia a ghe va int’a cà du furnò e cuscì u s’a da maiòsse a figgia.
Au segundu a ghe va int’a cà du ferrò e le ascì u s’a da maiòsse a figgia.
A boccia du tersu, u Cicchin, a va a finì int’in stagnu unde ghe vive na rèna ch’a parle… e a parle in spagnolu, e u pòviàu zonu u l’a da maiòssia!
Prima du spuzalìssiu u rè, pe vedde què de tre nüe a l’è a ciü brôva, u ghe òrdine de preparòghe ‘n bellu uegè recamàu.
U Cicchin u va int’u stagnu e u ciame a rèna parlàndughe in spagnolu.
- Rana, rana, rana, rana…
- Quien me llama? Quien me llama?
- Soy Cicchin, que no te ama.
- Tu me ameràs, me ameràs
quando guapa me veràs…
E cuscì u ghe òrdine de recamò ‘n uegè pe’ l’indumàn.
U giurnu doppu a l’è steta pròpiu a rèna ch’a vinse a prima pröva.
U giurnu appröu u rè u l’òrdine ch’an da preparò na turta.
E anche sta votta a rèna a vinse a pröva!
U rè, pe l’ürtima pröva u ghe òrdine de cüxì i vestì da spuzò.
U spuzalìssiu u saiò pe duman.
U Cicchin, da a disperassìun, u scappe luntan int’a maccia.
Se fa nötte e u zuenottu, destrütu, u s’assette sutta n’èrbu p’aposòsse.
T’à-u lì che s’avvixine ‘n sparvé che, vedèndau triste, u ghe dumande: -Che crüssiu t’è?-
U Cicchin, cianzandu, u ghe cunte a so môla sciorte.
- Ma a to sciorte ti a po’ scangiò! - u ghe dixe u sparvé.
- E cumme?- u ghe dumande u Cicchin spantàu.
- Vagni int’u stagnu a mesanotte, serca a rèna e daghe ‘n böxu!
Doppu ste pàule u sparvé u sparisce.
U Cicchin, imbescigau, a gambe u pigge a strada du stagnu, u se ghe cacce drentu a bagnu e u-a dà ‘n böxu a a rèna. U sciurte da u stagnu cu a tremaxùn addossu, u rientre in cà, u se cacce in lettu e u s’addorme.
Ancö l’è u giurnu du spuzalìssiu: u pàize u l’è tüttu in de föa pe cuiuzò e vedde a rèna e u pòviàu Cicchin…
I tre spuzai sun da gexa ch’aspettan: a prima carossa a porte a figgia du furnò; inscia segunda gh’è a figgia du ferrò; pe l’ürtima arrive a tersa che l’è quella da rèna…
U Cicchin u l’ôrve u spurtellu e… surpràisa! Sciurte, a u postu da rèna, na zuenotta na mâvéggia… Cu vestì da spuzò ciü bellu!
Cuscì a curuna du rè a tucche a u Cicchin ch’u l’a piggiau a zuenotta ciü bella e ciü asperta de e ôtre!
A zuenotta a l’ea delungu stèta bella prima che a strega du stagnu a trasfurmesse in rèna. Ma u böxu du Cicchin u l’ha ruttu l’incantéximu.
Basta, bellu e bun, luiötri sun passè e nuiötri ghe semmu ancun!