Contos de jajos e de jajas - 1
Unu contu in su Gadduresu de Calangianus: Lu príncipi boju
scena
Ritorna al'indice Vai all'aiuto Riavvia la pagina

Chistu dici ch’era un ommu póaru chi aia tre fighyoli fémini: la manna si ghyamaa Ghyuanna, la mitzana Antunicca e la minori Maria, tutt’e tre vaghyani.
Una dì l’ommu andesi a ligna e intuppesi un boju nieddu chi si punisi a faiddà.
L’ommu cilchesi di fughysinni, ma iddu li disi: -Tè chista bussa di dinà e dí a to fighyola manna si mi vó comme maritu.
L’ommu si n’andesi e disi tuttu a Ghyuanna, ma idda disi chi no s’aia di coyuà cu un boju.
Lu bapu stesi senza turrà la risposta fin’a magnassi li dinà.
Dapoi d’aessilli magnati, l’ommu andesi a ligna e turresi a intuppà lu boju, chi li disi: -Cosa t’a dittu to fighyola?
L’ommu rispundisi chi no lu vulia. Tandu lu boju disi: -E tè chist’alta bussa e dillu a Antunicca si mi vó.
Lu bapu lu disi a Antunicca, ma ancor’idda rispundisi chi no lu vulia. L’ommu, dapoi d’aessi magnatu li dinà, turresi la risposta a lu boju. Tandu iddu disi: -E té chist’alta bussa e dí a to fighjola minori si mi vó.

Maria rispundisi chi lu vulia. Lu boju stesi cuntentu.
L’alti dui sureddi si ni ridiani, ma idda rispundia chi era cuntenta.
Lu boju li desi un bé di dinà pa priparà tuttu. E lu boju e Maria andésini a spusà.
La dì infattu lu boju disi chi iddu si ni vulia andà a lu palatzu cun Maria. Lu boju si la fesi puní a càddu e, fattu un petzu mannu di caminu, vinísini a un beddu palatzu e iddu disi a Maria chi chissa era la casa soia.
La sera, candu andésini a culcassi, lu boju si trasfulmesi in un cióanu beddíssimu e Maria no pudia stà di l’alligria. Tandu iddu li disi: -Eu socu un príncipi e mi ghyamu Paladoru, ma una mayaglia m’a fattu una maia: d’esse un boju fin’a agattà una mudderi.
Dapoi chi Maria era cuiuata mezz’annu, vulia visità li soi e lu maritu li disi: -No dí chi eu no socu più un boju; si tu dii calche cosa, candu torri no m’ai d’agattà piú.

Maria si punisi in caminu cu un cabaddu bonu e cu una gran pruista di dinà. Appena chi arriesi, tutti li dummandésini a vidé si lu maritu era ancora un boju, e idda dicia ch’era sempri un boju.
Tutti si ni ridíani d’idda e tandu Maria disi tuttu: ch’era un príncipi e si ghyammaa Paladoru.
Da chi sapísini chissu l’alti dui sureddi quasi s’ammatzàni di la pena.
Dapoi chi Maria v’era un mesi, cu lu matessi cabaddu, si ni turresi a lu palazzu. Ma, appena arriata, no vidisi più nisciunu e tutti li stantzi érani carraghyati a biddutu nieddu. Maria stesi tutta la notti cilchendi e bucìendi a Paladoru pal dugna stantza ma no agattesi a nisciunu.
Dapoi, isciuta da lu palatzu, sempri pinghendi cuminciesi a ghirà cilchendi a Paladoru pa d’ugna locu magnendi sempri alba.
Dapoi chi era sett’anni ghirendi Maria intuppesi illu buscu una fémina véghya chi pinghia: -No aghyu più botti e aghyu li pedi piagati... aghyutami tu!
Maria, addulurita, li desi li so botti e la véghya, chi era una vata, li disi: -Arai un prémiu pa lu to bon cori; pidda chist’aneddu e cand’arai bisognu d’aghyutu frígalu folti e dummanda chissu chi voi.
Dicendi cussí la véghya si n’andesi.

Maria, piena di spirantzi, frigó l’aneddu e una boci li dummandesi: -Cosa voi?
-Voddu agattà lu mè Paladoru- disi Maria.
Súpitu s’avvidi chi aia a li pedi li botti cu l’ali, chi li dísini: -Ti pultemmu noi und’e lu príncipi toiu.
In un momentu idda vidisi un palatzu mannu, c’intresi cu lu cori chi li battia folti folti. Spirantzosa altzesi e agattesi Paladoru ch’era un bé malatu.
Appena iddu la vidisi e la cunniscisi s’abbraccésini e iddu li disi chi si c’erani passati alti chíndici dì senza vidella, iddu saria moltu.
Tandu andésini a lu palatzu di Paladoru e chindi campésini sempre cuntenti pa un bé pocu d’anni.

Logo di conformità W3C XHTML 1.0 STRICT. Seguendo il link si richiede la validazione immediata al W3C.