(un’àtteru trenu intrat in s’istassione)
Mimiu - Deo mi naro Mimiu, e tue ite ti naras?
Aziza - Moi? Je m’appelle Aziza.
Mimiu - Ah! Frantzesa ses tue?
Aziza - Non! Je suis tunisienne.
Mimiu - Tue benis dae sa Tunisia! Tando faveddas s’àrabu puru!
(a costazu de Aziza cumparit un’omineddu birde)
Djinn - Ana atakallam al arabia!
Mimiu - Ah! Cuss’omineddu at nau in arabu sas paràgulas tuas! Ma… chie est?
Aziza - C’est mon petit ami, un djinn de mon pays.
Mimiu - Ah! Est una creatura màzica! E t’at sichiu finas a inoche!
Aziza - Oui! Et il a compris que toi et moi nous sommes amis.
Djinn - Sadìq… sadiqa…
Mimiu - Ah! Issu at nau in àrabu sas paràgulas “amicu” e “amica”!
Aziza - (s’affatzat a sa bentanedda e saludat) Salut! Ciao!
Djinn - B.ssalama!7(s’irghelat)
Mimiu - Adiosu! A nos biere! B.ssalama! Ciao!
Aziza - (cantande) B.ssalama… au revoir…
ciao, adiosu et adieu… (bis)
(su trenu si moghet)