Su cucu - Unu mariani, colende suta un'argustu de vide, bidet bellas iscalas de ua
e si los abbàidat apentadu.
Mariani - Ite bellas iscalas de ua! E so famidu puru! Ite làstima... sunt tropu in altu!
Puzone - Ih! Meda bi cheret! No ischis brincare?
Su cucu - Su mariani proat a fàghere unu brincu, pro agantzare sa ua, ma non bi giompet.
Su puzone si la riet.
Mariani - Abbisumeu, chin unu brincu, resesso a mi leare cussa bella iscala...
(proat ma non bi la faghet)
Puzone - Aha..aha...su balente!
Mariani - Mudu tue! Si t'agarro ti che mànigo in unu bucone!
Puzone - E proa a mi sighire a bolu, si podes!
Su cucu - Su mariani non lu podet arrampanare chi unu puzone de pagu contu
si fatat befe de isse... e proat a fàghere unu brincu piùs altu.
Mariani - Custa borta a cussa iscala bi devo gịmpere, gai bi lu fato b́dere a cussu muconosu!
(torrat a brincare, ma ... nudda)
Puzone - Aha!Hi hi... ite birgonza pro unu mariani chi si creet balente!
Su cucu - Su mariani non la cheret dare binta a cussu puzone e bogat un'iscuja pro si ch'andare.
Mariani - Oh! Bio chi custa ua no est bona. Gai non mi piaghet!
Puzone - Nara, nara.. già mi los apo a biculare eo sos pupujones piùs maduros!
Su cucu - Su mariani, pro non fàghere bídere chi non bi resissiat, at nadu chi fit sa ua chi non baliat. Gai e totu si cumportant sos ómines: cando non resessint a bínchere dant sa gurpa
a sas cosas o a sos àteros.