Su cucu - Unu mariani ch'est rutu in unu putu e no ischit comente nd'essire...Ma arrivat unu becu...
Mariani - Ohi... ohi! Comente fato a mi nd'essire? Chie mi podet ajuare?
Becu - Bee... bee... apo unu sídis!
Mariani - Est benzende calicunu...
Su cucu - Su becu s'aciorat a su putu...
Becu - Bona est custa abba a bufare?
Mariani - Bona? Est dulche che mele! Fala ca podes bufare cantu cheres...
Su cucu - Su becu, chene bi pessare duas bortas, giumpat intro a su putu e bufat totu cuntentu.
E pustis?
Becu - Bee, bona abberu cust'abba! E como, comente ch'essimus?
Mariani - Tue, arritzadi e arrumba sos corros a su muru, gai eo m'apico a tie pro pigare.
Becu - E deo?
Mariani - Pustis eo ajuo a tie.
Su cucu - Su mariani, chin s'ajudo de su becu, resessit a essire dae su putu.
Mariani - Eo so salvu! Adiosu, bellu meu!
Becu - Ma, non m'ajuades a essire?
Mariani - Bi devias pessare prima a sa cosa...
Becu - Ma... e s'acordu chi amus fatu?
Mariani - Peus pro a tie chi no as sale in conca!
Becu - Bee... afrodderi! E macu eo a ti crèere!
Su cucu - Gai su becu, tontu, est abbarradu in fundu a su putu e su mariani, malignatzu, si nd'est impipadu. A totus eo naro: prima de fàghere una cosa devides pessare comente podet finire.