Su cucu - Una die una rana, abbaidende unu boe e bufende cantu fit mannu, s'est fata belosa:
issa puru cheriat čssere che a isse.
Rana - Gra, gra... gra, gra... gra, gra... tziu boe, proite bois sezis gai mannu e deo minoredda?
Cherzo čssere che a bois!
Boe - Muu... e ite cheres fąghere? Eo so fatu goi e tue ses fata gai...
Rana - E deo cherzo čssere manna che a bois!
Su cucu - Sa rana, barrosa, s'est posta a sulare e a si pienare de ąera...
Rana - Eo bi proo: grauff... grauff... grauff... e como so che a bois?
Boe - Muu...! Nono, belledda mia, non b'as a resissire mai!
Ątera rana - Gra... gra... gra... Ite ti ses posta in conca?
Su cucu - Sa rana, arrennegada, at sighidu a sulare ąera a intro e a s'ofiare.
Rana - Grauff... grauff... grauff... E como so manna che a bois?
Boe - Nono! Tue minoredda ses e minoredda abbarras, finas si ti ofias che una bņcia!
Ątera rana - Gra... gra... gra... Sa maca!
Su cucu - Sa rana non lu podiat bajulare chi su boe esseret meda piłs mannu de issa.
Ma... bufa bufa, it'est capitadu?
Rana - Como bos la fato bķdere: grauff... grauff... grauff... (Pah! Si crebat)
Boe - Aha aha aha aha! Sa rana crebada! Eh, l'aio nadu eo! Muu!
Ątera rana - Ohi... ohi... ohi!
Su cucu - De sa rana, crebada, como si bident sas anchigheddas a un'ala e sa mata
in chentu cantigheddos. Gai cąpitat a cussos chi non si cuntentant de comente sunt
e si cherent fąghere piłs mannos.