Est manzanu. Daía, una fémina póvera est cogliende ervutza in unu campu in s'oru de su desertu. Est trista, ca est sola in custu mundu e, bidende unu fiore ruju in mesu a s'erva, narat:- Si a su mancu aere unu fizigheddu che custu fiore! Mancari minore. No at mancu finidu de nàrrere custas paràulas chi in cussu fiore s'aciorat una carighedda minuda de pitzinnu: -Bi so eo pro a tie, -narat- si mi cheres pro fizu. -Chie ses?- dimandat Daía ispantada. -Eo so Alì, pitzinnu-fiore. -narat- Torra a bortaedie, cando su fiore s'allizat, e apo a bènnere chin tegus. Sa fémina si ch'andat pessamentosa: -Curiosu! Non bi creio abberu a una cosa gai!
Ma in su mentres, unu boe chi fit paschende in cussos tretos, paris chin s'erva ch'ingullit su fiore ruju e su pitzinneddu puru. Alì, chene timoria peruna, si che drommit in sa mata de cuss'animale, comente chi siat note. Cando su boe recuit a s'istalla, Alì si nd'ischidat e pessat: -Como mi cherzo ispassiare chin carchi bùglia. E si ponet a cantare: "Muu- muu-muu eo so unu marabout!" Su mere de su boe, cando intendet cussa boghe pessat chi in su boe bi siat intrada carchi ànima mala e, impresse impresse, lu masellat. Sa peta l'ispartit a sos bighinos e su matìmine lu dat a su capu de su trighinzu.
Sa muzere de su capu, timende s'anima mala, che betat su matìmine a su cane, chi si lu mànigat totu cuntentu. S'incràs manzanu su cane andat chin su mere a catza e, cando est puntende una tupa, l'essit dae sa mata una boghe chi abboigat: "Upa-upa-upa-upa, fuide totus dae sa tupa!" A cussa boghe duas perdighes si che fuint dae sa tupa e bolant in s'àera che fritzas. Su catzadore, arrennegadu chin su cane, l'ochit deretu chin unu corpu de matzucu.
Pagas dies pustis una jena agatat cussu cane e si che lu mànigat. Gai Alì dae sa mata de unu finit in sa mata de s'àteru, ma sempre chin sa gana de fàghere bùglias. Cando a denote sa jena chircat de s'acurtziare a sas berveghes sa boghe abboigat: "Fuende fuende fuende, ohi sa Jena est arrivende!" A cussa boghe sos pastores current a catzare sa jena e l'ochint. A custu puntu su pitzinneddu est istracu de istare sempre tancadu intro de un'animale. Chin sas ùngias faghet un'istampu in sa mata de sa jena e resessit a si ch'essire. Como est líberu! Non li paret mancu beru de bídere sa lughe de su sole! E ispantu! in s'àera frisca cumintzat a crèschere e si faghet altu duos prammos Allegru che grodde, si ponet in caminu pro andare a domo de Daía, chi como l'est mama.
Andende andende, suta un àrvure, Alí bidet unu mercante drommidu chin sa conca subra a una búscia. Si l'acúrtziat a bellu a bellu e li sulat in s'orija minetas malas: "Zare zare zare zare babborcu est prontu a t'agarrare!" Su mercante, assuconadu, si che fuit che coete, lassende sa búscia suta s'àrvure. Alì leat totu su dinari dae sa búscia e si lu ponet in su sacheddu sou. Tando curret a domo de Daía, li contat totu e irbódiat su sacheddu: -Cantu dinari! Si la rient mama e fizu, si la rient e ballant a intundu de cussa gràscia de cosa, cantende: "Chin su pane e cumpanzia una vida de alegria Lirillia lirillia, lirillia lirillia"