Su cucu - Unu margiani nc'est arrutu in d-unu putzu e no scit comenti fai a ndi essiri... Ma lompit unu crabu...
Margiani - Ohi... ohi! Comenti fatzu a mi ndi essiri? Chini mi podit agiudai?
Crabu - Bee... bee... tengu unu sidi!
Margiani - Est benendi calincunu...
-
Su cucu - Su crabu s'incarat a su putzu...
Crabu - Bona est custa àcua a dda bufai?
Margiani - Bona? Est durci che meli! Cala ca podis bufai cantu bolis...
Su cucu - Su crabu, sentza de nci pensai duas bortas, sàrtiat aintru de su putzu e bufat totu cuntentu. E apustis?
Crabu - Bee, bona deaderus cust'àcua! E imoi, comenti ndi esseus?
Margiani - Tui, strantaxatí e acotza is corrus a su muru, aici deu m'apiculu a tui po artziai.
Crabu - E deu?
Margiani - Apustis deu agiudu a tui.
Su cucu - Su margiani, cun s'agiudu de su crabu, arrenèscit a essiri de su putzu.
Margiani - Deu seu sarvu! Adiosu, bellu miu!
Crabu - Ma, no m'agiudas a ndi essiri?
Margiani - Nci depiast pensai prima a sa cosa...
Crabu - Ma... e s'acórdiu chi eus fatu?
Margiani - Peus po tui chi no portas sali in conca!
Crabu - Bee... improseri! E macu deu a ti crei!
Su cucu - Aici su crabu, tontu, est abarrau in fundu a su putzu e su margiani, malintragnau, si nd'est impipau.
A totus deu nau: prima de fai una cosa depeis pensai comenti podit acabbai.