Contos de su bentu - 3
Unu contu de su Sènegal: Sa luna e is steddus
scena
Vai all'indice Vai all'aiuto Riavvia la pagina
In tempus antigus nci fiat unu dragu mannu e arrorosu chi fiat sa sprama de totu sa savana, ca ingulliat calisisiat cosa chi agatàt, béstias e óminis. Una dí at ingúlliu fintzas sa luna e is steddus e sa noti, sentza de luna, fiat aici niedda chi fintzas in terra no si biiat prus nudda.
Totu is béstias fiant annugiadas e arrennegadas e, una dí chi si fiant atopadas a pari, pensendi pensendi, ant ditziriu de fai gherra a su dragu po si fai torrai is prendas lugorosas de su celu.
Po custa faina aici perigulosa bisongiàt de agatai una béstia spibilla e coragiuda; ma nemus fiat dispostu. Sceti su tostoini s’est pigau s’incàrrigu de fai custu servítziu: - Deu ap’a custringi su dragu a si torrai su chi si nd’at furau - at nau, seguru de su fatu suu.
Totus dd’ant bantau po su coràgiu e dd’ant donau una lepa po ddu sbrentai.

Su tostoini est intrau e, camina camina, est lómpiu a su padenti aundi nci fiat su dragu. Acostendisí, at inténdiu tzuinus e raugnus aici ispramosus chi faiant tremi fintzas is perdas.
Su dragu, acatendisí chi calincunu si fiat acostendi, s’est postu a abboxinai: - No sciu chini ses tui, chi ti bolis atreviri a mi circai, ma si nci provas t’apu a afarrancai cun is barras e t’ap’a strecai cun is dentis.
Su tostoini, a cussa boxi, at cumintzau a tremi, a tremi aici a forti chi s’est furriau e nc’est arrutu aintru de unu fossu brenti a susu. Su poburitu no est prus arrennésciu a si furriai e a si ponni in pei e aici, est mortu prangendi, cun is ogus a su celu nieddu.

Is àteras béstias dd’ant abetau po dis e dis e, biendi chi no ndi torràt, ant pensau chi su dragu si nci dd’iat ingúrtiu.

Bisongiàt a circai un’àtera béstia coragiuda. E chini s’est presentau? Unu cerbu: - Andu deu a fai is contus cun su dragu e apu a torrai cun sa luna e is steddus.
Totus dd’ant bantau po su coràgiu e dd’ant postu pressi po partiri luegus, cun d-unu gorteddu in buca.
Su cerbu est lómpiu in pressi a brínchidus a su padenti, ma candu at inténdiu sa boxi spramosa de su dragu e is minetas de morti, atzicau, s’est dismajau e s’est mortu.

A pustis pagu tempus una gatu aresti at bófiu provai. - Po arrennèsci in sa faina aundi is àterus ant sbagliau deu m’apu a movi a de noti, ca is ogus mius bint fintzas in su scuriu. Cun mei sa luna e is steddus ant a torrai in celu, luxentis che a sempri faendi sa noti prus crara.
Totus dd’ant castiada cun schivu, arriendisindi; nemus dda creiat aici balenti ca fiat béstia de pagu imprastu.
Sa gatu est andata luegus totu animosa, scarescendisí sa lepa po sa pressi.

Su dragu, intendendidda arribai, at incumentzau a tzuinai e a minetai. Sa gatu at provau a ddu stroci cun sa matessi boxi, ma candu at bistu cussa tzacarrada de mostru, s’est pigada un’atzíchidu aici mannu chi at circau de si nci fuiri; ma cussu, cun d-unu brínchidu, dd'at afarrancada e si nci dd’at ingúrtia intera.
In sa brenti de su dragu sa gatu at atopau is steddus e sa luna, ddus at pigaus e cun issus si nd’est essia de su paneri. Ddus at ghetaus in s’ària e cuddus funt torraus in celu.

Totu is animalis, cuntentus, ant fatu festa a sa gatu e dd’ant procramada reina de sa savana.
Su dragu, invecis, si nc’est fuiu atesu a s’acuai in àterus logus, po sa bregúngia, ca totus sciiant chi dd’iat bintu una béstia de pagu contu: una gatu aresti!

Logo di conformità W3C XHTML 1.0 STRICT. Seguendo il link si richiede la validazione immediata al W3C.