Contos de su bentu - 1
Unu contu de sa Tunisia: “ S’arritzoni e su margiani
scena
Vai all'indice Vai all'aiuto Riavvia la pagina
In Tunisia, in s’oru de Capu Bon, nci fiat una bíngia manna cun prantas de sarmentu càrrigas de àxina. Su meri, unu massaju abistu nc’iat fabbricau totu a ingíriu unu muru, po dda difendi de is ladronis ma calincunu malandrinu fiat arrennésciu a fai unu stampu in d-unu arrenconi po nci podi intrai.
Unu merí de istadi, candu su meri si fiat faendi unu sonnixeddu, un’arritzoni e unu margiani, amigus coralis, biendi cussu stampu si nci funt intraus in sa bíngia.
- Ita bellus gurdonis de àxina!- at nau su margiani a s'arritzoni - Na’, smurzaus?
- Eja! - at nau s’arritzoni – seu deaderus famiu e calincunu pibioni mi ddu papu cun prexeri!
Abbramiu comenti a sempri, su margiani s’est prenu sa brenti de cuss’àxina bona, mentris s’arritzoni s’est cuntentau de pagus pibionis, timendi de no nci podi prus passai in su stampu cun d-una brenti grussa.

Candu su meri si nd’est scidau e at bistu cussus duus intruxus, s’est postu a abboxinai inchietu: - Imoi gei s’acònciu deu!
S’arritzoni si nc’est fuiu in pressi; ma su margiani, chi iat papau tropu, portàt sa brenti manna e no nci podiat passai prus in su stampu.
Insandus s’arritzoni dd’at intzullau a sa iscusi: - Fai finta chi ses mortu... ponití a brenti a susu e abarra firmu e citiu, sentza de àlidu...
Su massaju, candu dd’at bistu aici at nau: - Ah! Tui as papau aici meda chi ses crepau! Ma... deu no ndi bollu de béstias mortas innoi... ti nci fúliu a foras.
Arrennegau e schivi schivi, at pigau su margiani po sa coa... dd’at furriotau in s’ària comenti una tzacarredda e nci dd’at ghetau a foras de su muru.
Candu su margiani s’est agatau sarvu si nc’est fuiu.
Su meri, biendiddu biu, at abboxinau: - Maladitu, ma chi ti torru a biri no mi cugliunas prus... gei t’apu a connosci!
Su margiani, furriendisí, at bistu chi cuss’ómini portàt sa coa sua in is manus.
Candu est lómpiu aundi fiat s’arritzoni dd’at nau prangendi: - E imoi comenti fatzu? Cussu m’at a connosci luegus cun sa coa segada.
S’arritzoni si dd’at castiau pensamentosu e dd’at nau: - Abarra allirgu! Gei dd’arrangiaus sa cosa.

Pagu dis apustis s’arritzoni at tzerriau su margiani amigu suu e àterus margianis de su logu po una festa de giogus.
- Cali giogu eus a fai? - at domandau su prus giòvunu.
E s’arritzoni: - Su giogu de sa mola...
- Eja, eja! – Ant abboxinau totus – si praxit a curri a fúrriu!
S’arritzoni at acapiau beni is coas de totu is margianis a sa mola e at nau: - Prontus seis? Imoi partei e girai, girai lestrus!
Cussus ant incumentzau a curri a ingíriu de sa mola, prexaus che pasca.
Su margiani, sentza de coa, ddus castiàt tristu, tristu che sa noti, ca non podiat giogai cun issus.
- Prus lestrus! - At cumandau s’arritzoni.
Ma, tot’in d-una: - Is cassadoris! - at abboxinau s’aritzoni - Fueisí!
Totu is margianis, atzicaus, po si nci fuiri lestrus, ant tirau, tirau, tirau... e is coas funt abarradas atacadas a sa mola!
Insandus s’arritzoni at tzerriau s’amigu suu: - Beni! No timas! No fiat berus!
- No nci funt is cassadoris?! - At iscramau su margiani spantau.
- Nossi! - dd’at nau s’arritzoni - No nci funt cassadoris, ma imoi nci funt dexi margianis sentza de coa!

Logo di conformità W3C XHTML 1.0 STRICT. Seguendo il link si richiede la validazione immediata al W3C.